BAZA

Warszawa uzyskała prawa miejskie przed 1300 r.^[8]. W 1526 r. włączona do Korony Królestwa Polskiego^[9]. W 1569 r. mocą unii lubelskiej została ustanowiona miejscem obrad sejmów Rzeczypospolitej Obojga Narodów^[a]. Od 1573 r. odbywały się tam wolne elekcje. Po 1596 r. do Warszawy przeniesiono dwór królewski i urzędy centralne, a w 1611 r. w rozbudowanym Zamku Królewskim na stałe zamieszkał król Zygmunt III Waza. Miejsce obrad sejmików generalnych województwa mazowieckiego i sejmików ziemskich ziemi warszawskiej od XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku^[10]. Po rozbiorach Polski przejściowo w Królestwie Prus, a następnie stolica Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego; od odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918 roku – jej stolica. Doznała znacznych zniszczeń podczas drugiej wojny światowej, kiedy to stała się areną walk powstańczych (najpierw w getcie, a później w całym mieście). Odbudowane po wojnie Stare Miasto zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Jest jedynym polskim miastem, którego ustrój jest określony odrębną ustawą. Od 2002 r. jest gminą miejską mającą status miasta na prawach powiatu^[11]. W jej skład wchodzi 18 jednostek pomocniczych – dzielnic m.st. Warszawy^[12].

Warszawa jest ważnym ośrodkiem naukowym, kulturalnym, politycznym oraz gospodarczym. Tutaj znajdują się siedziby m.in. Prezydenta RP, Sejmu i Senatu, Rady Ministrów oraz Narodowego Banku Polskiego. Warszawa jest także siedzibą agencji Frontex, odpowiedzialnej za bezpieczeństwo granic zewnętrznych Unii Europejskiej, oraz Biura Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka (ODIHR), agendy OBWE.

Think tank Globalization and World Cities (GaWC), badający wzajemne stosunki pomiędzy miastami świata w kontekście globalizacji, zaliczył Warszawę do kategorii Alpha- w 2000 roku^[13] i Alpha w 2024 roku^[14].

Nazwa miasta zaczęła pojawiać się w dokumentach w XIV wieku jako Warszewa, a od XV wieku również jako Warszowa^[15]. Najprawdopodobniej pochodzi od formy dzierżawczej imienia Warsz (skróconej formy staropolskiego imienia Warcisław lub Wrocisław)^[15]. Było ono używane m.in. przez przedstawicieli rodu Rawów (Rawiczów) herbu Rawa, którzy byli właścicielami terenów w rejonie współczesnego Solca^[16]. Prawdopodobnie Warsz z rodu Rawów otrzymał w XIII wieku nadanie książęce, z którego powstała wieś nosząca jego imię^[17].

Zmiana nazwy na Warszawa w XV wieku wynikała z mazowieckiej wymowy dialektycznej. Do końca XV wieku samogłoska -a- przechodziła w -e- po spółgłoskach miękkich (-sz- była w tamtym okresie spółgłoską miękką). W XV wieku formy z wtórnym -e- zaczęły być postrzegane jako gwarowe^[15]. Dlatego też zastępowano -e- przez -a-. Taka zmiana nie była uzasadniona etymologicznie, stąd takie formy nazywa się hiperpoprawnymi (np. siadlisko, królawski). Zmiana nazwy z Warszewa na Warszawa upowszechniła się w XVI wieku^[18].

Błonnik pokarmowy to pozostałości komórek roślinnych niestrawionych w przewodzie pokarmowym. W jego skład wchodzą: celuloza, lignina, hemicelulozy, gumy, pektyny i śluz. Błonnik dzieli się na rozpuszczalny i nierozpuszczalny, przy czym obydwa rodzaje są ważne dla zdrowia

• Właściwości błonnika pokarmowego
• Ile błonnika dziennie przyjmować?
• Jak zwiększyć spożycie błonnika?
• Suplementacja błonnika pokarmowego

Warszawa uzyskała prawa miejskie przed 1300 r.^[8]. W 1526 r. włączona do Korony Królestwa Polskiego^[9]. W 1569 r. mocą unii lubelskiej została ustanowiona miejscem obrad sejmów Rzeczypospolitej Obojga Narodów^[a]. Od 1573 r. odbywały się tam wolne elekcje. Po 1596 r. do Warszawy przeniesiono dwór królewski i urzędy centralne, a w 1611 r. w rozbudowanym Zamku Królewskim na stałe zamieszkał król Zygmunt III Waza. Miejsce obrad sejmików generalnych województwa mazowieckiego i sejmików ziemskich ziemi warszawskiej od XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku^[10]. Po rozbiorach Polski przejściowo w Królestwie Prus, a następnie stolica Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego; od odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918 roku – jej stolica. Doznała znacznych zniszczeń podczas drugiej wojny światowej, kiedy to stała się areną walk powstańczych (najpierw w getcie, a później w całym mieście). Odbudowane po wojnie Stare Miasto zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Jest jedynym polskim miastem, którego ustrój jest określony odrębną ustawą. Od 2002 r. jest gminą miejską mającą status miasta na prawach powiatu^[11]. W jej skład wchodzi 18 jednostek pomocniczych – dzielnic m.st. Warszawy^[12].

Warszawa jest ważnym ośrodkiem naukowym, kulturalnym, politycznym oraz gospodarczym. Tutaj znajdują się siedziby m.in. Prezydenta RP, Sejmu i Senatu, Rady Ministrów oraz Narodowego Banku Polskiego. Warszawa jest także siedzibą agencji Frontex, odpowiedzialnej za bezpieczeństwo granic zewnętrznych Unii Europejskiej, oraz Biura Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka (ODIHR), agendy OBWE.

Think tank Globalization and World Cities (GaWC), badający wzajemne stosunki pomiędzy miastami świata w kontekście globalizacji, zaliczył Warszawę do kategorii Alpha- w 2000 roku^[13] i Alpha w 2024 roku^[14].

Nazwa miasta zaczęła pojawiać się w dokumentach w XIV wieku jako Warszewa, a od XV wieku również jako Warszowa^[15]. Najprawdopodobniej pochodzi od formy dzierżawczej imienia Warsz (skróconej formy staropolskiego imienia Warcisław lub Wrocisław)^[15]. Było ono używane m.in. przez przedstawicieli rodu Rawów (Rawiczów) herbu Rawa, którzy byli właścicielami terenów w rejonie współczesnego Solca^[16]. Prawdopodobnie Warsz z rodu Rawów otrzymał w XIII wieku nadanie książęce, z którego powstała wieś nosząca jego imię^[17].

Zmiana nazwy na Warszawa w XV wieku wynikała z mazowieckiej wymowy dialektycznej. Do końca XV wieku samogłoska -a- przechodziła w -e- po spółgłoskach miękkich (-sz- była w tamtym okresie spółgłoską miękką). W XV wieku formy z wtórnym -e- zaczęły być postrzegane jako gwarowe^[15]. Dlatego też zastępowano -e- przez -a-. Taka zmiana nie była uzasadniona etymologicznie, stąd takie formy nazywa się hiperpoprawnymi (np. siadlisko, królawski). Zmiana nazwy z Warszewa na Warszawa upowszechniła się w XVI wieku^[18].

Hotel Akra w tureckiej Antalyi. Okno mojego pokoju wychodzi na morze, od świtu podziwiam więc stateczki wożące turystów i amatorów nurkowania. W hotelowym ogrodzie od rana trwa ruch. Na idealnie przystrzyżonym trawniku pracownicy ustawiają wokół okrągłych stołów białe krzesła ozdobione zwojami tiulu. Montowana jest też scena z kwietnym podestem, ktoś właśnie maskuje eleganckimi listwami ciągnące się po ziemi okablowanie. Już teraz wszystko wygląda jak scenografia filmu, a za kilka godzin będzie jeszcze ciekawiej.

• Polacy coraz częściej unieważniają małżeństwa. Kościelny adwokat zdradza powody

Wtedy pojawią się goście. Jedni w kompletnych etnicznych strojach, drudzy tylko z ich elementami, wszyscy kolorowi i ociekający luksusem. Wylewnie witani przez gospodarzy – zamożnego biznesmena z Ghany oraz rodziców jego wybranki – prowadzeni przez obsługę w nienagannych uniformach, przejdą do stolików, przy których spędzą następne godziny. Poderwą się, bijąc gromkie brawa, gdy urzędnik udzieli młodej parze ślubu, ruszą do tańca, gdy niezły turecki zespół, z pewnością nienależący do tanich, zacznie grać światowe hity, z entuzjazmem zareagują, gdy usłyszą też rodzime kawałki. Potem ustawią się w kolejce, by pozować z młodą

Warszawa uzyskała prawa miejskie przed 1300 r.^[8]. W 1526 r. włączona do Korony Królestwa Polskiego^[9]. W 1569 r. mocą unii lubelskiej została ustanowiona miejscem obrad sejmów Rzeczypospolitej Obojga Narodów^[a]. Od 1573 r. odbywały się tam wolne elekcje. Po 1596 r. do Warszawy przeniesiono dwór królewski i urzędy centralne, a w 1611 r. w rozbudowanym Zamku Królewskim na stałe zamieszkał król Zygmunt III Waza. Miejsce obrad sejmików generalnych województwa mazowieckiego i sejmików ziemskich ziemi warszawskiej od XVI wieku do pierwszej połowy XVIII wieku^[10]. Po rozbiorach Polski przejściowo w Królestwie Prus, a następnie stolica Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego; od odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918 roku – jej stolica. Doznała znacznych zniszczeń podczas drugiej wojny światowej, kiedy to stała się areną walk powstańczych (najpierw w getcie, a później w całym mieście). Odbudowane po wojnie Stare Miasto zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Jest jedynym polskim miastem, którego ustrój jest określony odrębną ustawą. Od 2002 r. jest gminą miejską mającą status miasta na prawach powiatu^[11]. W jej skład wchodzi 18 jednostek pomocniczych – dzielnic m.st. Warszawy^[12].

Warszawa jest ważnym ośrodkiem naukowym, kulturalnym, politycznym oraz gospodarczym. Tutaj znajdują się siedziby m.in. Prezydenta RP, Sejmu i Senatu, Rady Ministrów oraz Narodowego Banku Polskiego. Warszawa jest także siedzibą agencji Frontex, odpowiedzialnej za bezpieczeństwo granic zewnętrznych Unii Europejskiej, oraz Biura Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka (ODIHR), agendy OBWE.

Think tank Globalization and World Cities (GaWC), badający wzajemne stosunki pomiędzy miastami świata w kontekście globalizacji, zaliczył Warszawę do kategorii Alpha- w 2000 roku^[13] i Alpha w 2024 roku^[14].

Nazwa miasta zaczęła pojawiać się w dokumentach w XIV wieku jako Warszewa, a od XV wieku również jako Warszowa^[15]. Najprawdopodobniej pochodzi od formy dzierżawczej imienia Warsz (skróconej formy staropolskiego imienia Warcisław lub Wrocisław)^[15]. Było ono używane m.in. przez przedstawicieli rodu Rawów (Rawiczów) herbu Rawa, którzy byli właścicielami terenów w rejonie współczesnego Solca^[16]. Prawdopodobnie Warsz z rodu Rawów otrzymał w XIII wieku nadanie książęce, z którego powstała wieś nosząca jego imię^[17].

Zmiana nazwy na Warszawa w XV wieku wynikała z mazowieckiej wymowy dialektycznej. Do końca XV wieku samogłoska -a- przechodziła w -e- po spółgłoskach miękkich (-sz- była w tamtym okresie spółgłoską miękką). W XV wieku formy z wtórnym -e- zaczęły być postrzegane jako gwarowe^[15]. Dlatego też zastępowano -e- przez -a-. Taka zmiana nie była uzasadniona etymologicznie, stąd takie formy nazywa się hiperpoprawnymi (np. siadlisko, królawski). Zmiana nazwy z Warszewa na Warszawa upowszechniła się w XVI wieku^[18].

Sed ut perspiciatis, unde omnis iste natus error sit voluptatem accusantium doloremque laudantium, totam rem aperiam eaque ipsa, quae ab illo inventore veritatis et quasi architecto beatae vitae dicta sunt, explicabo. Nemo enim ipsam voluptatem, quia voluptas sit, aspernatur aut odit aut fugit, sed quia consequuntur magni dolores eos, qui ratione voluptatem sequi nesciunt, neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum, quia dolor sit, amet, consectetur, adipisci velit, sed quia non numquam eius modi tempora incidunt, ut labore et dolore magnam aliquam quaerat voluptatem. Ut enim ad minima veniam, quis nostrum exercitationem ullam corporis suscipit laboriosam, nisi ut aliquid ex ea commodi consequatur? Quis autem vel eum iure reprehenderit, qui in ea voluptate velit esse, quam nihil molestiae consequatur, vel illum, qui dolorem eum fugiat, quo voluptas nulla pariatur